غریبه ای در میان آشناها

بهار عزیزم!
تازه آمدی
خوش آمدی
با زمستانی آمدی که دلش نمیخواست تمام شود
با بارانی آمدی که عاشق را عاشق تر و دلتنگی را دلتنگ تر میکند
طوری آمدی که دوستت داشته باشیم
آنقدر زیبا
آنقدر دلربا
که دوست ندارم هیچ گاه از تو برود و جایت بنشینند!

غریبه ای در میان آشناها...

شعر ها به بغض شاعر محکومند...
محکومند به حالِ بدشان

محکومند به دلتنگی های یار و 

محکومند به زیبایی بهار..

محکوم به......

غریبه ای در میان آشناها...

همه ی ما میدانیم چطور باید رفتار کنیم که دل کسی را نشکنیم!
فقط گاهی اوقات،آن قدر پیچیده میشود این دل و رابطه،که تشخیص نمیدهیم...

غریبه ای در میان آشناها...

توی این شهر بزرگ
منم ک نیمه های شب,
بایک لیوان قهوه گرم و یک شال به دورم,
در خاطرات تو پرسه میزنم...
وقتی به خودم می آیم که خورشید,نگاه کجش را به من می اندازد
و روز,به من دهن کجی میکند...

#بی_مخاطب

غریبه ای در میان آشناها...

لطفا حالا که داری مسیرت را تغییر میدهی؛
حالا که از آن خطِ راست همیشگی بیرون آمده ای،
سعی کن بال هایت هرگز ازاین اتفاق های خوبِ باورنکردنی،بسته نشود.

غریبه ای در میان آشناها...

توپرنده ی منی!
نه میشود که درآغوشت بگیرم و بال پروازت را بشکنم
ونه میتوانم ازتودورباشم و پربکشی و بروی...

 

+بی مخاطب

غریبه ای در میان آشناها...

» نمایش این صفحه بدین معناست که نویسنده وبلاگ یک مطلب را بصورت رمزدار درج کرده است و برای مشاهده کامل مطلب نیازمند آن هستید که کلمه عبور مرتبط با این مطلب را دانسته و وارد کنید.

غریبه ای در میان آشناها...

موقع خدافظی، به این فکر میکنم خدایا نکنه خدافظی آخر باشه؟!
دلم نمیاد خدافظی کنم با آدما... حتی برای یک دقیقه
خدافظی رو اصلا دوست ندارم
با اینکه میدونم میپرمشون دست خدا،دستای کسی که از همه ایمن تره ولی باز ، این لبخندای موقع بدرقه  بعداز رفتنشون تبدیل به دل گرفتگی میشه :) غریبه ای در میان آشناها...

» نمایش این صفحه بدین معناست که نویسنده وبلاگ یک مطلب را بصورت رمزدار درج کرده است و برای مشاهده کامل مطلب نیازمند آن هستید که کلمه عبور مرتبط با این مطلب را دانسته و وارد کنید.

غریبه ای در میان آشناها...

نشسته بودم و داشتم به این فکر میکردم که توی زندگی، توی دنیا چه نقشی دارم یا بطور کلی همه ی ما چه نقشی داریم!بعد یهو یادم افتاد به بازی شطرنجی که چندوقت پیش کرده بودم. یه لحظه به خودم گفتم توی زندگی، ما فقط یه مهره ی پوچیم. یه مهره ی خالی ! خودمون مشخص میکنم که سرباز باشیم، قلعه باشیم،یا شاه! شاهی که غریبه ای در میان آشناها...